SztuczneSatelity.pl > Satelity szpiegowskie
Satelity szpiegowskie
Satelity szpiegowskie to sztuczne satelity służące do obserwacji Ziemi - w szczególności obcych terytoriów o znaczeniu wojskowym.Ze względu na przeznaczenie satelity szpiegowskie można podzielić na:
- satelity rozpoznania obrazowego (umożliwiające fotografowanie ziemi oraz oceanów w paśmie widzialnym)
- satelity wczesnego wykrywania i ostrzegania, które rozpoznają start pocisków balistycznych,
- satelity wywiadu elektronicznego (satelitarny nasłuch transmisji elektronicznych).
Pierwszymi satelitami szpiegowskimi były radzieckie satelity programu Zenit oraz amerykańskie satelity programu Corona. Fotografowały obce terytorium z kosmosu, jednak nie transmitowały zdjęć na Ziemię. Stanowiły one dosłownie umieszczone w kosmosu teleskopy skierowane w kierunku Ziemi. Tradycyjna klisza fotograficzna z wykonanymi zdjęciami wyrzucana były w specjalnych zasobnikach, które wracały z orbity na Ziemię.
Wraz z rozwojem technik zdalnego przekazu obrazów klisza fotograficzna została zastąpiona przez kodowaną transmisją radiową - nie było już potrzeby sprowadzania na siemię kapsuł z kliszą. Sama klisza została zaś zastąpiona przez matryce fotograficzne, o analogicznej zasadzie działania jak w obecne elektroniczne aparaty fotograficzne.
Satelity szpiegowskie prowadzą nie tylko obserwację w widzialnym zakresie. Satelity Vela Hotel zapoczątkowały możliwość wykrywania i informowania o (próbnych) wybuchach jądrowych. Satelity wykorzystywały czujniki wykrywające promieniowanie rentgenowskie, promieniowanie neutronowe i promieniowanie gamma. Program ten trwał od 1959 do 1970 roku okazując się tanim, efektywnym systemem kosmicznym. Satelity te znacznie przekraczały, nawet o lata, zakładany czas działania (przykładowo satelita wystrzelony w 1969 roku działał jeszcze prawie 15 lat później).
Satelity programu MiDAS (Missile Defense Alarm System) zapoczątkowały z kolei wykrywały start radzieckich rakiet międzykontynentalnych i ostrzegały przed nimi transmitując na Ziemię sygnał radiowy. Satelity wykorzystywały czujniki wykrywające promieniowanie podczerwone (powstające podczas startu dużych rakiet jak pociski transkontynentalne wyzwalana jest ogromna ilość energii cieplnej). Ze względu na to, że były to krytyczne czasowo dane ostrzegające przez atakiem oraz z powodu małej przepustowości kanału łączności na Ziemię trafiały informacje o czasie startu oraz orientacyjnym miejscu. Nie były zatem przekazywane żadne zdjęcia miejsca startu wykonane w podczerwieni.
Satelity programu GRAB (Galactic Radiation and Background) zbierały dane o parametrach pracy radzieckich radarów obrony powietrznej.
Za względu na zaawansowanie satelitów szpiegowskich można je podzielić na kolejne generacje:
- 1 generacja:
Amerykańskie satelity szpiegowskie:
Radzieckie oraz rosyjskie satelity szpiegowskie:
Niemieckie satelity szpiegowskie:
- radarowe: SAR-Lupe
Francuskie satelity szpiegowskie:
- optyczne: Helios
Izraelskie satelity szpiegowskie:
- fotograficzne: Ofeq
Pierwszym krajem, który po okresie Zimnej Wojny przystąpił do klubu posiadającego satelity szpiegowskie był Izrael. W kwietniu 1995 roku na robicie umieścił ona satelitę serii Ofeq (Ofeq 3). Kolejnym krajem była Francja (seria Helios).
Pierwszy polski satelita na orbicie! |
||
|
13 lutego 2012 roku to dzień historyczny dla Polski. Po godz. 11 czasu polskiego wystartował pierwszy polski sztuczny satelita. Satelita PW-Sat został wykonany przez studentów Politechniki Warszawskiej. Na orbitę został wyniesiony przez rakietę nośną Vega zbudowaną przez europejską agencję kosmiczną ESA. Start rakiety odbył się z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej. Po umieszczeniu na orbicie nawiązano kontakt z satelitą.
Zobacz transmisję z wydarzenia:
Więcej informacji: satelita PW-Sat | rakieta Vega | kosmodrom Kourou |
| SztuczneSatelity.pl na serwisach społecznościowych: | |